طبق این گزارش، تورم فصلی تولید معادل ۱۲.۲ درصد بود. در بین زیربخش­‌های مختلف صنعتی در فصل مورد بررسی کمترین تورم فصلی مربوط به تولید محصولات از توتون و تنباکو سیگار (صفر درصد) و ساخت سایر مصنوعات (١.٧ درصد) و بیش­ترین آن به ترتیب مربوط به ساخت مواد شیمیایی و فرآورده‌های شیمیایی ( ١٩ درصد)، ساخت کُک و فراورده‌های حاصل از پالایش نفت (۱۶.۶ درصد)، ساخت وسایل نقلیه‌ی موتوری، تریلر و نیم­‌تریلر (۱۴.۹ درصد) و ساخت ماشین‌آلات و تجهیزات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر (۱۳.۴ درصد) است.

بررسی‌های جداول نشان می‌دهد که نرخ تورم تولید نقطه به نقطه در زمستان سال گذشته به ۹۳.۶ درصد رسید. به عبارتی، میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان محصولات صنعتی به‌ازای تولید کالاهای خود در داخل کشور، در فصل زمستان ١٣٩٩ نسبت به فصل زمستان ١٣٩٨، ۹۳.۶ درصد افزایش دارد.

تورم نقطه به نقطه در پاییز پارسال ٧٧.٣ درصد بوده است. در میان بخش‌­های مختلف صنعتی، کمترین تورم نقطه به نقطه مربوط به تولید محصولات از توتون و تنباکو سیگار (٢٢.٩ درصد)، ساخت سایر مصنوعات (۳۷.۵ درصد) و چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده (٤٠.٢ درصد) و بیش­ترین تورم نقطه به نقطه به ترتیب مربوط به زیربخش‌­های صنعتی ساخت سایر تجهیزات حمل و نقل (۱۵۴.۹ درصد)، ساخت مواد شیمیایی و فرآورده‌های شیمیایی (١٢٩.٤ درصد)، ساخت فلزات پایه (١١٧.٧ درصد)، ساخت محصولات از لاستیک و پلاستیک ( ١٠٢.٨ درصد)  و ساخت تجهیزات برقی (٩٧.٧ درصد) است.

نرخ تورم تولیدکننده محصولات صنعتی در چهار فصل منتهی به زمستان ١٣٩٩ نسبت به مدت مشابه در سال قبل به ۵۶.۸ درصد رسید که نسبت به همین اطلاع در فصل قبل ١٩.٤ واحد درصد افزایش نشان می‌­دهد.

در فصل مورد بررسی، در بین زیربخش‌­های مختلف صنعتی در کشور، کمترین تورم سالیانه مربوط به ساخت فرآورده‌های توتون و تنباکو (١٩ درصد)، چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده (۲۵ درصد)،  ساخت کُک و فرآورده‌های حاصل از پالایش نفت (۲۶.۹ درصد) و بیش­ترین آن به ترتیب مربوط به ساخت سایر تجهیزات حمل و نقل (۱۳۸.۶ درصد)، ساخت فلزات پایه (۱۰۵.۶ درصد)، ساخت تجهیزات برقی (۷۱ درصد) و ساخت مواد شیمیایی و فرآورده‌های شیمیایی (۶۹.۱ درصد) است.

براساس این گزارش، نرخ تورم تولیدکننده (شاخص بهای تولیدکننده) مانند شاخص بهای مصرف کننده (CPI) همچون شاخص‌های قیمتی است که در بررسی روند سطح قیمت ها مورد بررسی قرار می گیرد. شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت ها محاسبه و منتشر می شود. ازاین رو، تأثیر قابل توجهی بر تصمیم گیری صاحبان صنایع، سرمایه گذاران و حتی سیاستمداران خواهد داشت. هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه گیری تغییرات قیمت هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می کنند. به عبارت دیگر می توان عنوان نمود که این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می گیرد.

هر افزایش یا کاهش قیمت در شاخص بهای تولیدکننده با یک وقفه زمانی در شاخص بهای مصرف کننده هم مشاهده می شود. ازاین رو از تغییرات شاخص بهای تولیدکننده بعنوان پیشگویی برای تورم عنوان می کنند. علاوه بر این، شاخص بهای تولیدکننده روند تغییرات قیمت ها را از دیدگاه تولیدکننده و خریدار در بخش های مختلف اقتصادی (کشاورزی، صنعت و خدمات) نشان داده است.